Historia szkoły zaczyna się od września 1955 roku. Otwarto w tym roku tzw. Małą szkołę przy ul. Małopolskiej.
   Pierwszą i jedyną nauczycielką klas I i II była pani H. Bohdanow. Po dwóch latach usilnych starań rodziców i nauczycieli w "szkółce" wyremontowano następne pomieszczenia, przystosowując je dla klas II i IV.
   W związku z rozbudową miasta zaistniała potrzeba wybudowania szkoły "z prawdziwego zdarzenia" przy ul. Szkolnej. W 1961 roku położono kamień węgielny pod budowę tak potrzebnego obiektu. W 1962 roku oddano do użytku pierwszy pawilon o pięciu jasnych i przestronnych salach lekcyjnych. Pierwszym kierownikiem budującej się szkoły został pan P. Sobiech a jego zastępcą pani H. Bohdanowicz.
   We wrześniu 1963 roku oddano do użytku cały budynek z piętnastoma salami lekcyjnymi, świetlicą oraz salą gimnastyczną. Dyrektorem tej placówki został pan K. Soczyński. W dniu otwarcia szkoły zapisanych było 1026 uczniów.
Na wniosek Wydziału Oświaty z dnia 8 sierpnia 1963 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego nadało szkole nazwę: Szkoła Podstawowa nr 4 im. kpt. ż. w. Mamerta Stankiewicza w Świnoujściu.
   W 1967 roku mury naszej szkoły opuściło 70 pierwszych absolwentów . W roku szkolnym 1968/1969 duże osiągnięcia zdobył chór szkolny i zespół instrumentalny, prowadzony przez Pana S. Wendta (I miejsce w eliminacjach powiatowych).
W 1969 roku na terenie szkoły utworzono Izbę Pamięci Weteranów weteranów II Wojny Światowej. W latach 1972 - 1973 nawiązano współpracę z niemiecką szkołą w Uckeritz. W 1973 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego wyraziło uznanie dla koła turystyczno - krajoznawczego za aktywne uczestnictwo w konkursie pt. Mikołaj Kopernik - wielki syn narodu polskiego. W roku szkolnym 1974 - 1975 podpisano akt przyjaźni między Szkołą Podstawową nr 4 a Szkołą Podstawową nr 6 w Świnoujściu.
   26 maja 1978 roku odbyło się spotkanie z Anną Beatą Chodorowską - poetką naszej ziemi wolińskiej. 10 maja 1978 roku szkoła otrzymała list od kpt. ż. w. Karola Borchardta - autora książki pt. Znaczy kapitan - o naszym patronie. W listopadzie 1969 roku zawaliła się sala gimnastyczna, która była później remontowana przez parę lat.
 W 1983 roku nastąpiło przekazanie sztandaru przez wicekuratora mgr Z. Wesołowskiego
   W 1982 roku rozpoczęto budowę nowego pawilonu. Budowę ukończono w 1985 roku, a nowy pawilon oddano do użytku na 50-lecie Ziemi Szczecińskiej.
   W 1997 roku powstaje w szkole pierwsza klasa integracyjna.
 W 2001 roku powstaje pierwsza integracyjna klasa gimnazjalna, a Szkoła Podstawowa Nr 4 przekształca się w Zespół Szkół Publicznych nr4 z Oddziałami Integracyjnymi.
   Historię naszej szkoły tworzyli nauczyciele, pracownicy szkoły, uczniowie, ich rodzice oraz jej dyrektorzy. Dyrektorami szkoły byli: Przemysław Sobiech, Kazimierz Soczyński, Teresa Zakrzewska, Franciszek Kalinowski, Teresa Miklejewska, Władysław Staszyński, Franciszka Niedzielska, Zbigniew Jaśkiewicz, Marzena Stryjewska, Anna Michałowska-Głuszek, Agnieszka Adamczyk.
   W roku 2013 szkoła obchodziła 50-lecie swojego istnienia.

  W styczniu obchodzimy święto patrona naszej szkoły - kapitana żeglugi wielkiej Mamerta Stankiewicza. Urodził się on 22.01.1889 roku w miejscowości Mitwa. Już w dzieciństwie kochał morze i przezwyciężał strach przed tym żywiołem. W trakcie ćwiczeń na szalupach opanowywał go strach i nieustannie dręczyła myśl, że nie nadaje się na marynarza. Miał możliwość podjęcia studiów architektury, lecz mimo, iż przerażające, dla kapitana było droższe. Wyruszył więc na morskie szlaki.
   Cechowała go rezerwa i opanowanie. Swój wzór widział kapitan w jednym z byłych przełożonych, człowieku zawsze zrównoważonym, spokojnym, innych traktującym z chłodną uprzejmością.
   Kapitan doskonale władał językami obcymi: angielskim, niemieckim i francuskim. Jak dobrze znał te języki świadczy fakt, że podczas pobytu w jednym z portów udzielał korepetycji z matematyki po niemiecku, młodemu Niemcowi.
   Kapitan nigdy nie mówił nieprawdy. Zasłynął też ze świetnej znajomości nawigacji. Wiele lat zajęła mu nauka tej sztuki oraz ciągłe dokształcanie się w tym kierunku. Egzamin przed komisją admiralską zdał celująco i w nagrodę otrzymał złoty zegarek.
   Swój wolny czas poświęcał opanowaniu astronomii żeglarskiej i nawigacji. W czasie I Wojny Światowej dowodził w operacjach stawiania min, a do wykonywania tych zadań zgłaszał się na ochotnika.
   Od 1921 roku kierował wydziałem nawigacyjnym w Państwowej Szkole Morskiej w Tczewie. W latach 1923-1927 był kapitanem szkolnego żaglowca "Lwów".
   Podczas II Wojny Światowej walczył przeciwko Niemcom. W listopadzie 1939 roku jego statek został trafiony dwiema torpedami i zatonął. Kapitan Mamert Stankiewicz zmarł z zimna i wycieńczenia na angielskim statku ratującym rozbitków. Pochowano go w Wielkiej Brytanii na cmentarzu w Hartlepool.
   W pamięci marynarzy, z którymi pracował, pozostał jako jedyny przełożony, który nigdy nie zadrasnął ich godności osobistej.